niedziela, 27 lutego 2011

Gabriel Orozco w Tate Modern



Gabriel Orozco to artysta na wskros wspolczesny. Wspolczesny w sensie szerokich poszukiwan formalnych i stosowania roznorodnych form tworczosci. Wspolczesny bo jego tworczosc jest otwarta, interaktywna, jest forma zabawy z publicznoscia. Wspolczesny wreszcie, bo w nieraz atrakcyjnym opakowaniu jego tworczosci widz znajduje niestety dosc malo tresci. Wystawa podsumowujaca jego dotychczasowa tworczosc do 25 kwietnia tego roku w Tate Modern.




Gabriel Orozco jest bodaj najbardziej znany z eksponowania czesto trywialnych przedmiotow zycia codziennego w przestrzeniach galerii. Do historii sztuki najnowszej przeszla anegdota o jego wystawie w 1993 roku, kiedy podczas Biennale w Wenecji, Gabriel Orozco zaprezentowal w przeznaczonej mu przestrzeni zwykle pudelko do butow rzucone na podloge. "Wazne jest nie to co ludzie widza w galerii czy muzeum, ale to co widza po zobaczeniu wystawy. Wazne jak pozniej konfrontuja rzeczywistosc." - powiedzial w jednym z wywiadow.


Mozna sie z nim zgodzic albo nie. Tradycjonalisci beda przekonywac ze warsztat i umiejetnosci rzemieslnicze artystow pozostaja wazne, ze sam pomysl to za malo aby powstala sztuka. Najlepiej chyba posluchac Gabriela bezposrednio w ponizszym wywiadzie zeby wyrobic sobie opinie na ten temat.


Wystawa w Tate Modern, ktora wyrosla ze zeszlorocznych podsumowujacych wystaw Gabriela w Nowym Jorku i Paryzu, zestawia jego najbardziej znane prace, glownie z nurtu sztuki koncepcyjnej i ready made. Te najbardziej znane to miedzy innymi "Black Kites" (ludzka czaszka pokryta szachownica, w sali oklejonej wycinkami z nekrologow zawierajacymi krotki opis zmarlego), "La DS" (stary model Citroena z wycieta srodkowa czescia i zamieniony w bolid wyscigowy) czy "Ventilator" (strzepy papieru toaletowego wirujace na wentylatorze).



Wydaje sie, ze z wystawionych prac najbardziej ciekawi i urzeka ta czesci tworczosci ktora jest najmniej reprezentatywna dla Gabriela Orozco. W szczegolnosci pomyslowe fotografie...



...czy nasycone kolorami geometryczne abstrakcje.


Niemal 100 lat po tym jak Marcel Duchamp wystawil na wystawie pisuar i rowno 50 lat po tym jak Piero Manzoni zapakowal wlasne gowno do puszki i wystawil jako "Gowno artysty", trzeba naprawde miec wyjatkowe pomysly zeby zablysnac w dziedzinie sztuki koncepcyjnej czy ready made. Z wystawy w Tate Modern niestety wynika, ze Gabrielowi wybitnych, przekonujacych pomyslow nieco brak...

___________________________________________
Przydatne linki:

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz