 |
| Edvard Munch 'Vampire' (1893-4), wikipedia.org |
Organizowana we wspolpracy z paryskim Centre Pompidou, frankfurckim Schirn Kunsthalle (skad wystawa przyjechala do Londynu) i Muzeum Muncha w Oslo wystawa bierze za cel XX-wieczna tworczosc malarza, kojarzonego glownie z okresem XIX wiecznego fin de siecle. Oprocz wielu dobrze znanych, charakterystycznych dla Muncha obrazow utrzymanych w psychodelicznej stylistyce, zobaczyc mozna rowniez fotograficzne autoportrety a takze materialy filmowe jego autorstwa ktore rzucaja nowe swiatlo na tego prekursora ekspresjonizmu i symbolisty. Uprzedzam pytanie - zadnej z wersji 'Krzyku' na wystawie nie ma (w tym tej pastelowej z 1985, sprzedanej w maju 2012 r. za rekordowa sume 120 milionow dolarow).
Wielkie wrazenie robi podluzna sala 2. gdzie naprzeciw siebie w lustrzanej symetrii zawieszone sa siostrzane wersje niektorych z najbardziej znanych obrazow Muncha, w tym zjawiskowy gotycki 'Vampire' (1893-4), kultowy 'The Girls on the Bridge' (1901, 1927) oraz przepelniony bolem 'The Sick Child' (1907). Pomimo ujecia tego samego motywu, wersje roznia sie miedzy soba znacznie szczegolowoscia, formatem i paleta barw. Dzialaja przez to na widza w inny sposob, wywolujac jednak podobne uczucia z palety smutku, tesknoty i zalu.
 |
| Edvard Munch 'The Girls on The Bridge' (1901), abcgallery |
 |
| Edvard Munch 'The Girls on The Bridge' (1927), Tate Modern © Munch Museum |
Fascynujaca jest hipoteza o przelozeniu fascynacji Muncha wczesna XX-wieczna fotografia na proby ujecia ruchu ludzkiego oraz zaburzenia perspektywy w jego obrazach i szkicach. Trzeba przyznac ze zestawienie prac w sali 4. jest bardzo sugestywne - skojarzenie z kadrem fotograficznym czy filmowym narzuca sie samo.
 |
| Edvard Munch 'Workers on Their Way Home' (1915), wikipaintings © Munch Museum |
Z najwiekszym jednak chyba zaciekawieniem oglada sie sale o tematyce biograficznej. Wczesne autoportrety w sali 1., zmierzajace w strone abstrakcji obrazy zapisujace pole widzenia zdeformowane choroba oka w sali 11. czy wreszcie przepelniony smutkiem zapis starzenia sie i odchodzenia ktory zamyka wystawe pozwalaja urealnic i uczlowieczyc osobe malarza, ktorego najslynniejszy obraz stal sie miedzynarodowa ikona alienacji, psychozy, przerazenia i presji otaczajacego swiata.
 |
| Edvard Munch 'Self-Portrait: Between the Clock and the Bed' (1940-3), Tate Modern © Munch Museum |
Wystawa prezentuje sylwetke Edvarda Muncha w sposob calosciowy (z wyjatkiem wspomnianego braku 'Krzyku') i jak zawsze w Tate Modern spojny i interesujacy. Zdecydowanie warto spedzic jedno letnie popoludnie by poznac lepiej zycie i tworczosc Muncha, odbywajac jednoczesnie wirtualna podroz do Paryza i Berlina lat 20' i poznajac anegdoty z norweskiej historii XX wieku. Sympatykom tego malarza polecam jako uzupelnienie jesienna wizyte w Munch Museum na obrzezach Oslo!
___________________________________________
Przydatne linki:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz