Retrospektywa Joana Miro w Tate Modern to najbardziej obszerna wystawa jego prac w Wielkiej Brytanii od czasu jego smierci w 1983. Stanowi ona kompletny przeglad tworczosci tej niekwestionowanej gwiazdy sztuki wspolczesnej. Ponad 150 zebranych najwyzszej proby eksponatow (glownie malarstwo, ale takze szkice, rzezby) pozwala przesledzic ewolucje artysty i lepiej zrozumiec jego tworczosc w kontekscie trudnej historii Europy XX wieku. Ta wystawa to niezaprzeczalny hit 2011 roku.
Jak zwykle w Tate, kolejne sale wystawowe odkrywaja etapy tworczosci w porzadku chronologicznym. I tak, wczesne prace przedstawione w pierwszych salach ilustruja wiejskie pochodzenie i katalonska tozsamosc Joana Miro. Obrazy takie jak Farm (1922, ponizej) czy Dog barking at the moon (1926, ponizej) pozwalaja zrozumiec zarowno kontekst indywidualny, emocjonalny i artystyczny (zarys konwencji malarskiej, kolory, slownik symboli) jak rowniez programowy (antytotalitaryzm, antyfaszyzm, wolnosc - rowniez w odniesieniu do Katalonii).
Program tworczosci Joana Miro staje sie klarowny w latach 1930 i 1940, kiedy w Europie narastaja nastroje faszystowskie (pozniej II wojna swiatowa), a w Hiszpanii do wladzy dochodzi general Francisco Franco ktory m.in. demontuje autonomiczny rzad Katalonii. Powstaja wtedy wymowne Barcelona series (1934, ponizej), nawiazujace stylem do Guernica'i (1937, ponizej) Picassa. Podobienstwa zarowno pod wzgledem uproszczonej, brutalnej symboliki i kontekstu historycznego narzucaja sie same. Glosniejszy od bomb protest przeciw przemocy i wojnie, krytyka kondycji ludzkiej i apel o humanizm.
Po wojnie, w latach 50' i 60' skrystalizowal sie rozpoznawalny styl Miro. Paleta barw, abstrakcyjny styl, slownik form geometrycznych. Wielu twierdzi, ze w tym wlasnie okresie forma Miro osiagnela szczyt. Miro tworzyl wowczas dziela w ambitnie monumentalnych formatach i formy takie jak tryptyk, wymagajace absolutnego kunsztu. Jedna z mniejszych sal zostala dedykowana w calosci dla dziela Blue triptych (1961, ponizej). Siedzenie na lawce w otoczeniu tych monumentalnych ascetycznych plocien wywoluje niewypowiedziane przezycia na pograniczu misterium i sacrum. Wzrusza i przejmuje, potwierdzajac ich prawdziwie wielka artystyczna wartosc.
W latach 70 i 80 Joan Miro wszedl w okres interesujacych eksperymentow formalnych. Jego niepowtarzalny styl zostal zaprzegniety do nowych form, m.in. pocietych i spalonych obrazow, jak Burnt canvas (1973, ponizej), tkanin artystycznych jak Tapestry (zniszczone w zamachach na WTC w 2001) czy rzezb.
Joan Miro zmarl w 1983, tworzac do samego konca swoich dni (zobacz film ponizej). Byl tytanem pracy i pozostawil po sobie olbrzymi dorobek artystyczny. Mozna go analizowac i odbierac w kontekscie wydarzen XX wieku, mozna tez po prostu rozkoszowac sie jego uniwersalnym pieknem. Na pewno nie mozna sie z nim nie zapoznac, a przekrojowa wystawa w Tate Modern jest do tego wysmienita okazja.
___________________________________________
Przydatne linki:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz